کد مطلب:28188
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:35
چرا بايستي پيامبر و امام قبل از مبعوث شدن معصوم باشند
مسؤوليت رسالت و امامت به قدري خطير و عظيم است كه هر كسي توان تحمل و كشش آن را ندارد چنانكه در قرآن كريم آمده است: {A{/Bاَللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ {w15-19w}{I6:124I}/}A} و در مورد مسؤوليت امامت خطاب به حضرت ابراهيم(ع) فرمود: {A{/Bإِذِ اِبْتَلي إِبْراهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً، قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي، قالَ لا يَنالُ عَهْدِي اَلظَّالِمِينَ {w2-21w}{I2:124I}/}A}آنچه از اين آيه استفاده مي شود اين است كه اگر هر كسي در مدت زندگي يك مرتبه نيز ظلم (گناه) مرتكب شده باشد، شايستگي و لياقت امامت را ندارد. لذا بايد امام در تمام عمر خويش از هر گونه گناه (ظلم) مصون و معصوم باشد تا بتواند پيشوايي مردم را به عهده بگيرد. ثانياً مردم نسبت به كسي كه از او گناه و خطايي ديده اند، اعتماد و اطميناني ندارند.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.